با اینکه ده سالشه پر کمرش چاقوش هس
معنی نداره واسش دو کلمه ی قانون ترس
نه مدرسه میدونه چیه نه سواد داره
با فکر به آیندش میگیره آروم ترس
صب تا شب سر چار راه میشوره شیشه ماشین
ولی میبینه فقط داره پُر میشه جیبِ حاجی
این بچه آیندش تامین میشه با چی
حامی حیواناتم دنبالِ گربه زیر ماشین
هه .. هیچکی حال این بچرو نمیبینه
...پدر ناتنیه نعششو نمیبینه
..کتک خوردنای هرشبو نمیبینه
منم یه شاعرم کسی اشکمو نمیبینه
کروس : کسی درکم نمیکنه
کسی گوش به حرفم نمیکنه
مردم منو از رو ظاهر میبینن و میگن
رفاقت باهام صرف نه نمیکنه (۲)
ورس ۲ :
یه چند سالی ام میکنه باربری
توی کارگاها میخوابه میکنه کارگری
اون از وقتی نداشته امادگی
تو این شهر لعنتی کشیده اوارگی
خودش پُر میشه از نفرت و حسادت
پُر میکنه کُلِ قصه شو شرارت
میبینه هم سناش بنز و پورشه سوارن
، خبری از شکمای گشنه ندارن
