پارسیان / پارسا غلامی

نگاهم نکردی مگه رسمش این بود تو دیدی شکستم بگو حقم این بود

نجاتم ندادی تا غمگین شه قلبم تو رفتی و مُردم تهِ قصه این بود

ازت چونکه دورم شکستش غرورم شدم اون مسیری که صعب العبورم

دلم بعدت اما شده سنگ و بی جون شدم سنگ عاشق که سنگ صبورم